۱۵

من یاد خواهم گرفت که آرزوهایم را در سقف نا ممکن ترین مهالات بیاموزم... 

   و بخند به تاب خوردنش!

۱۴

آهسته؛ 

از سرعت خود بکاهید جاده تخمی ست/

۱۳

نحس...

۱۲

  

   نگاه خیره را از سنگ فرش کوچه ها بردار...

۱۱

مث خستگی مفرد در یک کارگاه و کارهای روزمره تکراری/ 

مث سر گردانی یک فرقون در میان گازهای یک کپسول co2/

روزنه های بی نور که گرفتندشان خاکسترها/

دود غلیظ فروردین یک پیرمرد خسته ای که انگار پانصدو یکمین سر سردر گم است...